Kalendarz wydarzeń

Pn Wt Śr Cz Pt So N
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
26
27
28
29
30
31

 

gison sip1

pobierzDruki do pobrania

inwestcje

Projekty

Ostrzeżenia meteorologiczne

pogoda

ostrow lubelski w mediach

Rodzina 500+

banerek

PARTNERSTWO GMIN

partnerstwo

Dotacje z budżetu państwa

indeks22

Dotacje z budżetu państwa

Genealogia Ostrowa Lubelskiego

genealogią

RODO 1 300x225

logoprojektu


 

Turystyka

Jezioro Miejskie w Ostrowie Lubelskim

Jezioro Miejskie położone we wschodniej części Gminy Ostrów Lubelski o pow. 49,5 ha, jest naturalnym płytkim zbiornikiem wodnym, który nie posiada dopływu wód powierzchniowych a zrzut wody do jeziora Kleszczów mógłby spowodować obniżenie poziom lustra wody, co nie jest wskazane. Obrzeża jeziora zajmują podmokłe łąki i nieużytki z porastającym drzewostanem oraz las sosnowy. To wyjątkowe miejsce w którym występuje gospodarka rybacka, turystyka i rekreacja korzystnie położone, zaliczane do "Pojezierza Łęczyńskiego " w otulinie Parku Krajobrazowego. Niepowtarzalny klimat i położenie sprawia, że chętnie odwiedzają go turyści i wędkarze w różnych porach roku.

Jezioro posiada cztery przystępy wodne, każdy z nich o odmiennej specyfice. Na pierwszym znajduje się Ośrodek Sportów Wodnych, przy którym działa jedyna w województwie lubelskim Szkolna Drużyna Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego nr 7 oraz sekcja żeglarska.

W ośrodku znajduje się sprzęt ratowniczy oraz żeglarski, są to łodzie żaglowe FIGIEL, jacht kabinowy ORION, kajaki i dwie łodzie motorowe KAMEO i MARIUSZ 430.

Ponadto funkcjonuje wypożyczalnia sprzętu pływającego posiadająca rowery wodne 5 szt w tym Krzyś -3 osobowy i Delifn - 5 osobowy a także kajaki i rowery turystyczne kołowe.

W 2011 roku wybudowane zostało nowe WC z kabinami prysznicowymi i ciepłą wodą. Działalność gastronomiczną rozpoczął bar " Przystań " oraz punkt sprzedaży lodów, gofrów

i innych słodyczy. Ponadto znajduje się tam dwie tawerny drewniane ze stołami i ławkami oraz stoły wolno stojące z ławkami na trawnikach. Cały teren ogrodzony płotem drewnianym i oświetlony a obok plaży znajduj się grobla ziemna z której wędkarze realizują swoje hobby , plac zabaw dla dzieci , boisko do piłki siatkowej oraz miejsce wyznaczone do kąpieli z pomostem spacerowym (molo), a nad bezpieczeństwem osób kapiących się czuwają ratownicy wodni.

Obok przystępu duży parking trawiasty i pole namiotowe wyposażone w energię elektryczną.

Na przystępie drugim w enklawie gruntów zadrzewionych znajduje się pole namiotowe z sanitariatem TOI, TOI i stołami wolno stojącymi i ławkami, wodą pitną z wodociągu . Na tym przystępie brak jest energii elektrycznej, a pobyt w ciszy i spokoju można porównać z naturalnym obozowiskiem. Miejsce bardzo chętnie wykorzystywane przez turytów na dłuższy pobyt relaksujący.

Na przystępie trzecim pole namiotowe z plażą trawiasta bez elektryczności w sąsiedztwie lasku sosnowego ze stołami wolno stojącymi i wodą pitną z wodociągu. Miejsce urzeka przestrzenią i widokiem na całe jezioro oraz niepowtarzalną ciszą i spokojem. Chętnie wykorzystywane przez wędkarzy z rodzinami spędzających weekend pod namiotem.

Na przystępie czwartym znajduje się tawerna drewniana w otoczeniu stołów wolno stojących z ławkami, nowo wybudowane molo w 2011 roku, plaża trawiasta, duży parking i grobla ziemna z której wędkarze dokonują połowu ryb. Na parkingu znajduje się skrzynka z elektrycznością oraz kabiną sanitarną TOI,TOI. W sezonie odbywa się sprzedaż lodów, napojów i słodyczy.

Za całodobowy pobyt na terenach rekreacyjnych pobierane są opłaty zgodnie z regulaminem pola namiotowego nad jeziorem "Miejskim" w Ostrowie Lubelskim załącznik Nr 31 /2011 do Zarządzenia Burmistrza Ostrowa Lubelskiego z dnia 6 czerwca 2011 r. (w zakładce).

Mimo licznych zagrożeń skażeniem środowiska, zlewnia jeziora Miejskiego nie jest odbiornikiem ścieków i zanieczyszczeń. W czasie badań zarówno wiosennych jak i letnich , wody jeziora były dobrze natlenione w całym profilu pionowym. Wyniki badań bakteriologicznych spełniały normy II klasy czystości. Koncentracje wskaźników organicznych odpowiadały III klasie. O poziomie produktywności pierwotnej świadczyły ilości chlorofilu "A" i suchej masy sestonu w zakresie II klasy. Wody jeziora charakteryzowały się ponadto wysokimi stężeniami azotu oraz niską zawartością fosforu.

W ogólnej ocenie zbiornik zaliczono do II klasy czystości. Ze względu na to, że przeważająca część rozpatrywanych wskaźników (głębokość, brak stratyfikacji, pojemność) przyjmuje wartość wykraczającą poza normatywy III kategorii. Jezioro Miejskie jest zbiornikiem podatnym na wpływy antropogeniczne- poza kategorią na degradację.

Gmina Ostrów Lubelski. w maju 2003 r. złożyła wniosek do Funduszu Małych Projektów Euroregion "BUG" w Chełmie zatytułowany " Poprawa stanu ekologicznego i optymalizacja wykorzystania turystycznego zlewni jezior ; Miejskie i Kleszczów " który miał na celu uzyskanie optymalnego wykorzystania chłonności turystycznej jezior, a także popularyzację i zainicjowanie realizacji projektu, jako rozwiązania pilotażowego, zalecanego do wdrażania na obszarach pojeziernych całego Euroregionu BUG. Partnerem zagranicznym w projekcie był Szacki Park Narodowy na Ukrainie, instytucja mająca już duże doświadczenie we współpracy z partnerami polskimi w dziedzinie ochrony środowiska przyrodniczego i zagospodarowania turystycznego terenów pojeziernych.

Projekt jednak został odrzucony w 2003 r przez władze wdrażającą programy współpracy transgranicznej " Phare". Ponownie złożony przez Gminę w 2004 r. został pozytywnie rozpatrzony

i zatwierdzony a działania związane z wykonaniem zadań rozplanowane były na lata 2005/2006.

Realizacja całego projektu opiewała na kwotę 67.550 EUR a wnioskowana kwota dofinansowania z programu "Phare" to 49.950 EUR. Głównym zamysłem projektu było wykonanie zabiegów biomanipulacyjnych w jeziorze Miejskim, w celu poprawy stanu czystości jego wód i poprawy gospodarki rybackiej poprzez wprowadzenie kontroli nad rozwojem gatunków inwazyjnych ( np. sumika karłowatego) oraz zwiększenia lesistości terenów przyległych do zlewni jeziora.

Zalesieniem objęto grunty bezpośrednio przylegające wokół jeziora w celu powstania naturalnego pasa zaporowo - ochronnego zieleni, zapobiegającego przed zanieczyszczeniem wód oraz pozytywnie oddziałującego na renaturalizację części zdegradowanych torfowisk i ogólnego wzrostu różnorodności biologicznej . Powyższe działania realizowane były przy ścisłej współpracy

z prof. dr hab. Tadeuszem J. Chmielewskim kierownikiem Zakładu Ekologi Krajobrazu i Ochrony Przyrody Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie oraz prof. nadzw. dr hab. Ryszardem Kornijów

z Katedry Hydrobiologii i Ichtiologi Akademii Rolniczej w Lublinie.

Do nasadzeń użyto przede wszystkim drzew z gatunku iglaków aby uniknąć zaśmiecania i zakwaszania wody w jeziorze opadającymi liśćmi . Natomiast w celu poprawy gospodarki rybackiej i wędkarskiej podjęto racjonalne zarybiania drapieżnikami z gatunku sum, szczupak, sandacz, węgorz i okoń w celu wyeliminowania ryb zwanych " chwastami" oraz zmniejszenie ilości karpia, który przyczynia się w znacznym stopniu do zanieczyszczania wody poprzez żerowanie w dnie jeziora.

W 2006 roku na zlecenie PZW w Lublinie, który jest dzierżawcą wód Jeziora Miejskiego do celów rybactwa i wędkarstwa, opracowano operat rybacki na rybackie użytkowanie jeziora do poprawy struktury ichtiofauny zgodnie z zaleceniami projektu EUROBUG.

W związku z tym prowadzone są każdego roku przez PZW zarybienia Jeziora Miejskiego gatunkami ryb zgodnie z operatem rybackim i zaleceniami R. Kornijowa i J. Rachulicza.

Poniżej kilka fotek z zarybiania w dniu 12 października 2011 r następującymi gatunkami ryb: karp -kroczek w ilości 250 kg, karaś pospolity-kroczek 120 kg, lin -kroczek 20 kg, jaź -kroczek 10 kg i w dniu 20 października 2011 r szczupakiem- narybek jesienny w ilości 80 kg.

Co rocznie też prowadzony jest monitoring struktury ilościowej ichtiofauny w jeziorze Miejskim pod kierownictwem dr inż. Jacka Rachulicza adiunkta Katedry Hydrobiologii Pracowni Rybactwa, Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie na Wydziale Biologi i Hodowli Zwierząt a wyniki monitoringu przekazywane do Urzędu Miejskiego w Ostrowie Lubelskim.

W pracach gospodarczych jak i organizacyjnych czynnie uczestniczy miejscowe Koło Wędkarzy z Ostrowa Lubelskiego na czele którego działa Prezes Henryk Gruszczyk, a wspomaga je Społeczna Straż Rybacka z Ostrowa Lubelskiego.

Terenowe Koło Wędkarzy w Ostrowie Lubelskim organizuje corocznie konkursy i zawody dla wędkarzy oraz nadzoruje budowę i znakowanie urządzeń służących do połowu ryb a także przeprowadza akcje sprzątania terenów bezpośrednio otaczających lustro wody.

Gmina Ostrów Lubelski serdecznie zaprasza do odwiedzin i rekreacji.

 Ryszard  Iwanek

 

Jezioro Miejskie  Jezioro Miejskie  Jezioro Miejskie     Jezioro Miejskie     Jezioro Miejskie     Jezioro Miejskie

.

 Ostrów Lubelski powstał jako osada handlowa związana ze starymi szlakami handlowymi przebiegającymi przez ten teren. Leżał na trasie ważnego traktu komunikacyjnego tzw. litewskiego z Krakowa na Litwę, który prowadził przez Lublin, Zawieprzyce, Ostrów, Parczew. Po latach rozkwitu i ożywienia następował regres spowodowany licznymi wojnami i zahamowaniem wymiany handlowej.

Turystyka piesza ma dobre warunki do rozwoju na terenie gminy Ostrów Lubelski. Łączy ona ze sobą inne typy turystyki np. przyrodniczą, kulturową, agroturystykę. Ten rodzaj turystyki jest szczególnie wart propagowania, ponieważ wędrówki piesze można właściwie uprawiać przez cały rok. Poza tym piesi turyści są na ogół mniej wymagający jeśli chodzi o bazę noclegową i chętnie korzystają ze schronisk młodzieżowych lub leśnych pól namiotowych.

Przez teren miasta i gminy przebiegają dwa piesze szlaki turystyczne.

Jeden z nich „Szlak Partyzancki" znakowany kolorem niebieskim o długości 77 km prowadzi z Rąblowa przez Łopatki - Markuszów - Kozłówkę - Lubartów - Serniki - Kaznów do Ostrowa Lubelskiego.

Drugi znakowany kolorem czerwonym prowadzi z Urszulina przez Wolę Wereszczyńską - Jamniki - Zawadówkę - Załucze Stare - Kaniwolę - Rogóźno - Krasne - Jedlankę - Ostrów Lubelski do Parczewa.

  Szlak Jagielloński   

         Rok 1386. Wielki Książę Litewski Jagiełło decyduje się na wyjazd do Królestwa Polskiego, aby przyjąć chrzest, poślubić królową Jadwigę i zostać królem. Po przekroczeniu granicy polsko-litewskiej przybywa do Lublina, gdzie rycerstwo zgromadzone na zjeździe wybiera go na kandydata do korony. Zawiązana wówczas unia otwiera przed księciem drogę do tronu polskiego. Wraz z licznym orszakiem podąża więc Jagiełło do Krakowa - ówczesnej stolicy Królestwa. Od tej wyprawy rozpoczyna się historia szlaku królewskiego, zwanego od nazwiska założyciela "Jagiellońskim". Tą drogą zmierzali urzędnicy, dyplomaci, kupcy, artyści i zwykli śmiertelnicy.
Współcześnie także mamy okazję, aby podążać śladami przodków. Działająca od kilku lat Organizacja Turystyczna "Szlak Jagielloński" oferuje rozmaite programy związane ze szlakiem, od wypraw pieszych i samochodowych po wycieczki z biurem podróży "Wilejka" z Łodzi. Oprócz Wilna, Krakowa, Lublina czy Sandomierza na liście znalazło się wiele małych miejscowości lub wsi, którymi przemierzali "winowajcy" powstania szlaku. Na trasie szlaku znajduje się też Ostrów Lubelski. 

Szlak Jagieloński prowadzący z Krakowa przez Sandomierz, Lublin i Ostrów Lubelski do Wilna przyczynił się do budowy drogi i ścieżki rowerowej na odcinku Traktu Królewskiego w Ostrowie Lubelskim. W ramach realizowanego projektu Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Lubelskiego na lata 2007 -2013, Osi Priorytetowej V, Działanie 5.2 współfinansowanego z dotacji rozwojowej województwa lubelskiego dnia 15.03.2010 rozpoczęto realizację prac o całkowitej wartości projektu 3 114 610,04 zł z czego kwota dofinansowania z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego wyniosła 1 547 495,01 zł a zakończenie rzeczowe nastąpiło dnia 30.10. 2010 r. W wyniku realizacji prac powstała utwardzona droga gminna o długości 1,50 km, chodnik o długości 1,16 km oraz ścieżka rowerowa prowadząca z centrum Ostrowa Lubelskiego wzdłuż Szlaku Królewskiego o długości 1,43 km.

Miejsca szczególne - "najpiękniejsze" w  krajobrazie gminy, strefy interesującego krajobrazu

 

           1. Za miejsce szczególne w gminie - o dużych walorach krajobrazowych - należy uznać aleję lipową w Wólce Starej Kijańskiej - prowadzącej do zachodniego brzegu Jeziora Mytycze. W alei tej największym bogactwem stanowiącym o atrakcyjności przestrzeni są stare lipy i otaczające obszar łąki i lasy, gdyż znajdująca się tam zabudowa nie posiada szczególnych wartości. Kilka domów jednorodzinnych i zagród, usytuowanych przy alei, reprezentuje różne style i mody ostatnich dziesięcioleci i nie posiada jednorodnego, interesującego klimatu architektonicznego. Duże rezerwy niezabudowanego terenu umożliwiają jednak jeszcze wytworzenie tam zespołu zabudowy o odpowiednim poziomie architektonicznym, pod warunkiem pilnego określenia w planie miejscowym ścisłych standardów i gabarytów projektowanych obiektów.

2. Miejscowością o wielkiej „urodzie przestrzennej" jest wieś Jamy, szczególnie jej część wzdłuż wewnętrznej drogi gruntowej, na północ od kaplicy. Posiada ona unikalny klimat architektoniczny dzięki wielu zachowanym drewnianym budynkom mieszkalnym, o dużych walorach kulturowych.. Tworzy cenny zespól architektoniczny w niewielkim stopniu tylko zniszczony nowymi - naruszającymi ład przestrzenny i nie zharmonizowanymi z otoczeniem - realizacjami.

3. Maleńka wieś Bójki, mimo nadal panującego w niej uroku i wartości krajobrazowych (otoczenie doliną rzeki i łąkami oraz lasem) ulega degradacji. Powstająca po zachodniej stronie gościńca wiejskiego zabudowa rekreacyjna ani nie nawiązuje do motywów architektury regionalnej ani nie posiada żadnego innego indywidualnego stylu jako zespół. Za pozytywny objaw kształtowania przestrzeni należy uznać adaptacje starych domów drewnianych na domy letniskowe - co w zasadzie powinno stać się obowiązują regułą. Wieś wyludnia się, a malownicze chałupy drewniane zamieniają się w miny, co jest szczególnie widoczne po wschodniej stronie drogi przebiegającej przez wieś. Można prognozować, że w przyszłości wieś zniknie i powstanie tam niewielki chaotyczny zespół budynków rekreacyjnych niczym nie różniący się od innych w okolicy (niewielki - gdyż po zatraceniu obecnych walorów przestrzennych i atrakcyjności, przestanie „przyciągać" letników).

4. Gmina posiada wiele pięknych krajobrazów, szczególnie na styku pól i łąk z lasami, gdzie granica polno - leśna jest urozmaicona wnękami i polanami.

5. Strefy jezior posiadają szczególne wartości krajobrazowe. Dotyczy to północno -zachodniej strony Jeziora Miejskiego, Jeziora Czarnego Gościnieckiego i Jeziora Kleszczów. Jezioro Mytycze, z powodu ogroblowania, jest trudno dostępne dla penetracji wzrokowej i odbioru uroku lustra wody wraz z otaczającą zielenią. Szczególny walor krajobrazu gminy to również łąki i pastwiska w dolinie Tyśmienicy. Wartą podkreślenia strefą krajobrazową, ze względu na projektowany w pobliżu zbiornik retencyjny jest obszar położony na zachód od drogi prowadzącej do wsi Jamy, zamknięty odległą panoramą miasta - będący jednocześnie strefą jego ekspozycji. Duże znaczenie krajobrazowe mają stawy hodowlane, torfianki i sadzawki, które m. in. występują w południowej części Ostrowa, w Bójkach i Rozkopaczewie.

 

O wysokich walorach przyrodniczych miasta i gminy Ostrów Lubelski świadczy objęcie dużej jej części różnymi formami ochrony jak park krajobrazowy „Pojezierze Łęczyńskie", użytki ekologiczne - jeziora: Czarne Gościnieckie, Miejskie i Mytycze. Walory przyrodnicze stawiają park krajobrazowy „Pojezierze Łęczyńskie" w rzędzie najcenniejszych tej rangi obiektów w kraju. W rzeźbie obszaru dominują formy płaskie, urozmaicone nielicznymi pozostałościami po morenach czołowych (np. w rejonie jezior: Miejskie i Kleszczów). Jeziora znajdujące się na obszarze miasta i gminy charakteryzują się różną przydatnością dla celów rekreacji. Najładniejszą oprawę krajobrazową tworzoną przez zieleń wysoką posiada Jezioro Czarne Gościnieckie, będące jednak niedostępne dla rekreacji, podobnie Jezioro Kleszczów o unikalnych walorach przyrodniczo-krajobrazowych nie posiada odporności na presję rekreacyjną. Natomiast Jezioro Miejskie o umiarkowanych walorach krajobrazowych posiada ograniczone możliwości wykorzystania rekreacyjnego. Jezioro Mytycze, którego walory przyrodnicze zostały zniszczone w latach 60-tych przez przekształcenie go w zbiornik retencyjny, w ciągu następnych lat zregenerowało unikalne ekosystemy i jest proponowane do ochrony rezerwatowej. Na pływających wyspach na jeziorze zachowały się cenne zbiorowiska torfowiskowe z wieloma gatunkami rzadkich roślin.

Atrakcyjność krajobrazu gmina zawdzięcza występowaniu na jej obszarze jezior oraz kompleksów leśnych. Ładne widokowo są łąki i pastwiska w dolinie rzeki Tyśmienicy i występujące tam skupiska zieleni łęgowej, choć sama rzeka na znacznych obszarach jest uregulowana i przypomina rów melioracyjny. Duże znaczenie ma też urok krajobrazu kulturowego wsi Jamy, Rudka Kijańska i Bójki, a szczególnie samego miasta Ostrowa - o wyjątkowo dużym procencie zachowanych chat, o metryce poczynając od 2 połowie XIX w. Oprócz nich występują ciekawe murowane budynki gospodarcze jak również drewniane, np. stodoły z bali, wygrodzenia płotami z dranic, a nawet studnie z żurawiami - co stwarza niespotykany gdzie indziej klimat tradycyjnej wsi polskiej. Tak więc ruralistyka i budownictwo ludowe jest najlepiej reprezentowaną dziedziną zabytków i najlepiej zachowaną spuścizną kulturową na obszarze gminy.

Klimat charakteryzuje wysoka średnia roczna wilgotność powietrza (ok. 70%), dość ostre warunki termiczne, świadczące o okresowych wpływach klimatu kontynentalnego oraz jedne z większych na Lubelszczyźnie prędkości wiatru. Średnia roczna temperatura wynosi około 7°C. Obszar jest uprzywilejowany pod względem usłonecznienia. Można tu wyodrębnić cechy bioklimatyczne wynikające z lokalnego pokrycia terenu - lasy i jeziora. Wpływają one łagodząco na bodźcowość klimatu, co jest korzystne dla rekreacji. Las zmniejsza prędkość wiatru, rozprasza promieniowanie słoneczne, pochłania zanieczyszczenia, emituje olejki eteryczne o właściwościach bakteriobójczych. Z tego powodu w powietrzu leśnym jest zwykle 2-3 krotnie mniej drobnoustrojów, niż na terenach bezleśnych. Klimat jeziorny ma również cechy łagodzące. Duże powierzchnie wodne pochłaniają ciepło w czasie upałów, a emitują je w czasie chłodów. Klimat ten nie sprzyja parności. Jest to niezwykle cenne dla osób cierpiących na choroby układu krążenia.

Bardzo interesująca jest szata roślinna. Gmina od północy graniczy z Lasami Parczewskimi. Jest to bogata mozaika różnowiekowych zbiorowisk leśnych, wśród których przeważają bory sosnowo-dębowe, duży też udział mają łęgi i olsy. W runie Lasów Parczewskich na polanach, wydmach i obrzeżach leśnych występuje wiele gatunków roślin rzadkich. Również fauna na terenie parku krajobrazowego jest godna uwagi. W sąsiadujących z gminą Lasach Parczewskich występują bardzo rzadkie w całym kraju duże ptaki drapieżne jak orzeł bielik, puchacz, bocian czarny, a na śródleśnych torfowiskach - żuraw. Na jeziorach i torfowiskach występują bardzo cenne gatunki ptaków wodno-błotnych.

 

Przydatne linki

Dla mieszkańca

 

Warte uwagi